Elke donderdag koopavond van 13.30uur tot 21.00uur

Pleyel vleugel | occasion

Waarom Acustica?

  • 1000 m2 showroom
  • 100% omruilgarantie
  • 10 jaar garantie
  • 0% gespreid betalen
  • Tweedehands Yamaha piano’s
  • Gratis voor de deur parkeren
  • Aangesloten bij de NPMB
  • Aangesloten bij de VvPN
  • Erkend leerbedrijf
  • Veilig online betalen iDeal
  • Brabantse gastvrijheid

Veilig betalen

Pleyel

Pleyel vleugel | occasion

Levertijd: Verkocht

  • 2.08m lang
  • Duits / Frans
  • Subtiele klank

Pleyel mod. 208 | tweedehands vleugel

Prachtige tweedehands Pleyel vleugel rond 1970-1975. De vleugel is 2.08m lang en ongeveer 1.50m breed. Het instrument bezit een bijzonder krachtige maar toch subtiele toon. Chopin speelde altijd het liefst op een Pleyel vleugel. Zijn quote was dan ook: ”Als ik de muziek in mij voel stromen en ik mij goed genoeg voel om mijn eigen klank te creëren., dan heb ik een Pleyel nodig”, aldus Chopin (1829)

Meer informatie over het merk Pleyel:

De Franse Pianobouwer Pleyel werd in 1807 opgericht door de van oorsprong Oostenrijkse componist Ignaz Pleyel. Ignza was zelf een leerling van Joseph Haydnen een bekende pianist. Ignaz Pleyel was tevens goed bevriend met Frédéric Chopin. Chopin was een groot liefhebber van de piano’s van Pleyel en heeft veel van zijn composities op een Pleyel vleugel gecomponeerd. Er zijn ook diverse vleugelmodellen in samenspraak met hem gebouwd. Acustica BV in Breda heeft in het verleden diverse Pleyel Chopin vleugels mogen bezitten en restaureren.

Het streven van Ignaz Pleyel was om een piano te creëren die de subtielste nuances in klank en bespeelbaarheid kon voortbrengen. Velen waardeerden dan ook de subtiliteiten die Pleyel instrumenten konden voortbrengen. De volgende uitspraak van Frédéric Chopin, spreekt boekdelen: “Als ik de muziek in mij voel stromen en ik me goed genoeg voel om mijn eigen klank te creëren, dan heb ik een Pleyel nodig.”

Pleyel ontwikkelde een zgn toegepaste mechaniek, dat lichter liep en beter repeteerde dan de Engelse en Duitse vleugels. Het kostte minder kracht om op dergelijke vleugels te spelen en passagewerk werd makkelijker. Top-componisten en pianisten waren juist door deze subtiele eigenschappen zo gecharmeerd van de Pleyel vleugels.

In 1961 fuseerde het Pleyel met Érard en Gaveau. In 1971 werd het in zijn geheel opgekocht door Schimmel, die een beperkt aantal Pleyels per jaar maakte. Maar weer in 1994 kocht de pianofabriek Rameau de namen Pleyel en Gaveau, en twee jaar later werd Pleyel weer zelfstandig. Pleyel opende een volledig gemoderniseerde fabriek en een onderzoekscentrum te Alès in Zuid-Frankrijk.

In 2007 vierde Pleyel zijn 200e verjaardag als pianobouwer met concerten, lezingen en speciale evenementen. De terugloop van de verkoop van instrumenten door de economische crisis werd het bedrijf niet lang daarna noodlottig; het prachtige pianobedrijf moest noodgedwongen  in 2013 haar poorten sluiten.