Wat is het verschil tussen oude en moderne piano’s?

Oude vs nieuwe piano’s en vleugels

Oude merken verdwijnen en nieuwe merken ontstaan. Aan welk land denkt u als eerste in relatie tot de productie van piano’s? Natuurlijk Duitsland. Van oudsher een land waar elk merk onderscheidend is in klankkarakter en touché zonder daarbij afbreuk te doen aan de kwaliteit. Voorbeelden hiervan zijn Bechstein, Schimmel, Seiler, Ibach etc.. Maar tijden veranderen! Door de hoge productiekosten in de westerse wereld in combinatie met de wereldwijde economische crisis zijn de meeste van deze prachtige ambachtelijk geproduceerde merken ter zielen gegaan of produceren nog maar een fractie van hun vroegere capaciteit. Merken die in de gedachten van pianisten en leerkrachten tot op heden een begrip waren, hebben het prijstechnisch niet gered en zullen helaas geleidelijk aan verdwijnen. Vele oud-Europese merken zijn inmiddels op gegaan in of gefuseerd met veelal Aziatische fabrikanten. Alternatieven voor deze karaktervolle instrumenten waren er tot voor kort niet. Japanse merken zoals Yamaha en Kawai bouwen goede, degelijke piano’s en vleugels. Toch zijn tot op de dag van vandaag de Japanse instrumenten vrij hard en neutraal van klank en daarom klank technisch toch minder sterk en aansprekend dan de vroegere Europese merken.

Wat maakt een piano eigenlijk karaktervol in klank?

Het antwoord hierop moet je vinden in het gebruik van unieke en speciaal geselecteerde materialen zoals hamerkoppen, besnaring en zangbodem zoals dat al 150 jaar zijn geschiedenis vind in de bouw van Europese piano’s en vleugels. Het gebruik van deze authentieke materialen is dan ook het uitgangspunt geweest de ontwikkeling van nieuwe moderne merken zoals Hermann-Jacobi, Römhildt- Weimar, Sabel enz. Door de herintroductie van deze oude, bewezen materialen zijn er momenteel weer zeer betaalbare instrumenten verkrijgbaar waarin het karaktervolle, typisch Europese klankkarakter weer helemaal in terug te vinden is. Gebruikte authentieke materialen zijn o.a. Duitse Massieve Strunz zangbodems, Italiaans massieve Ciresa zangbodems, Duitse Renner mechanieken, Renner of Abel hamerkoppen, Röslau besnaring. In de hedendaagse pianobouw worden materialen gebruikt die veel beter tegen droge of warme omstandigheden bestand zijn. Door de toepassing van gelaagde en geïmpregneerde houtsoorten en het gebruik van een vacuüm getrokken i.p.v. een gegoten metalen frame reageert de moderne piano veel minder op vocht en temperatuurschommelingen. Dit maakt deze instrumenten t.o.v. oude instrumenten veel stabieler en blijven daardoor beter op stemming. Ook komen scheuren in zangbodems bij moderne piano’s bijna nooit meer voor. Om oudere instrumenten in hedendaagse moderne huizen beter te laten functioneren zijn er geavanceerde apparaten ontwikkeld om de luchtvochtigheid in de omgeving van het instrument beter te reguleren. De meest gebruikte vochtregulaties zijn het piano life safe system of ook wel ‘dampp-chaser’ genaamd.

Lees ook meer over ‘luchtvochtigheid‘.